Is het aan ons om iemand te (ver)oordelen?

Wanneer we tegenwoordig het nieuws aanzetten horen we regelmatig over groeperingen die mensen vermoorden of fysiek straffen omwille van het geloof, geaardheid, afkomst of gewoon omdat je een vrouw bent die onderwijs wil volgen. Hierbij denk je al snel aan de Islamitische groeperingen zoals de IS, Boko Haram of misschien ook wel aan de Westboro Baptist Church die tegen homoseksualiteit, politiek en extreem anti-joden zijn.

De vraag is dan ook is het wel aan ons om iemand te (ver)oordelen? Het klinkt zo logisch om hier Ja, op te zeggen immers Gods Woord is heel erg duidelijk in wat wel of niet mag. En dat is ook zo, maar net zoals in een relatie ouder & kind, bepaald de ouder (God) de strafmaat niet het kind!

Het vreemde is echter dat we het toch vaak prettig vinden om de strafmaat voor een ander wel te bepalen i.p.v. jezelf kritisch te bekijken. In 1 Korintiers 5:11-13 (HSV) kunnen we dan ook het volgende lezen:

11 Maar nu heb ik u geschreven dat u zich niet moet inlaten met iemand die, terwijl hij een broeder wordt genoemd, een ontuchtpleger is, of een hebzuchtige, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. 12 Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn te oordelen? Oordeelt u immers niet alleen hen die binnen zijn? 13 Maar hen die buiten zijn, oordeelt God. En doe de kwaaddoener uit uw midden weg.

Deze tekst geeft duidelijkheid over twee zaken namelijk:
1. Het is niet aan ons om te oordelen over mensen buiten de kerk/gemeente van Christus.
2. Wanneer een broeder/zuster de fout in gaat en niet wil veranderen moeten we hem of haar wegsturen.

Het is dus niet de bedoeling dat wij zelf ongelovigen (ver)oordelen, dat is aan God. En toch is het iets wat ‘extreme’ groeperingen doen zoals Westboro Church maar ook de Islamitische groeperingen, dit is dus geheel tegen Gods boodschap in.

Verder kunnen wij ‘slechts’ als gemeente onze broeders- en zusters wijzen op hun fouten. Het doel hiervan is dat ze zich ervan weerhouden en niet anderen mee nemen in hun val (Romeinen 14:13). Wanneer iemand dan nog niet luistert of weigert gehoor eraan te geven moet je hem/haar wegsturen (1 Kortintiers 5:13). En ook in dit geval is het geen veroordeling maar bescherming van de rest!

Nu terugkomend bij de vraag: mogen wij iemand veroordelen? Nee, dit mogen wij niet! Een ieder moet zich persoonlijk verantwoorden aan God, niet aan de mens of kerkelijk instituut.